Hatırlanmak güzeldir.
Hiç beklemediğin bir anda,
Sevdiğinden gelen en küçük bir hediye hayata bağlar seni.
Sırf Seni Seviyorum demek için telefon açtığında,
Bir kez daha anlarsın Yaşamanın Güzel olduğunu.
Sesini duymayınca yıkılır dünyan,
Kahrolursun.
Sanki bütün acılar seninledir,
En ağır yükleri taşıdığını sanırsın.
Ve telefon çaldığında,
Aşkım dediğinde,
Dünyalar senin olur,
O an yine aklına gelir,
Dünya bir yana “O” bir yana.
Senin için yaptığı fedakarlıkları anarsın,
Hatırlarsın.
Gözünden yaşlar damlar ki,
O güzel gözlerinden akan bir damla yaşa,
Dünyaları yıkar.
Hep Özlersin,
Başka şeylerle meşgul olmak istersin,
Düşünmemek, kafana takmamak için.
Fakat elinde değildir Özlememek,
Düşünmemek, Yanında istememek.
Bir kez daha ararsın.
Telefonu açtığında,
Aşkım dediğinde,
Yüzün güler, işte benim Aşkım bu dersin içinden,
Ve eklersin
Seni Seviyorum Aşkım.
Binlerce defa söylersin ama yetmediğini sanırsın.
Yine söylersin, yine söylersin.
Gitme vakti gelir bazen de, tam alışmışken
Elinde olmadan, istemeden,
Ve son bir kez sarılırsın,
Öpersin, Koklarsın, Seni Seviyorum Aşkım dersin.
Bu gitmelerin bitmeyeceğini,
Her ayrılığın yeni bir buluşma olduğunu bilirsin.
Ama istemeden de olsa üzülür, ağlarsın.
Ve gün gelir
Ona çok ihtiyacının olduğunu hissedersin,
Sesini duymanın yetmediğini bir kez daha çok iyi anlarsın,
Ona sarılıp, Öpmek, Koklamak istersin,
Ama bilirsin bu imkansızdır.
Hemen arkanı dönersin, resmini alıp, Öpersin, Öpersin,
Seni Seviyorum Aşkım dersin,
İşte o an gözün yaşlanır, kendini tutarsın bu seferde için ağlar.
Onu üzmemek için söylemezsin.
Onu arayıp ağlarken sesimi duyması yerine içinden Seni Seviyorum Aşkım dersin.
Ardından eline bir kağıt bir de kalem alırsın,
Sanki ondan uzak olmanın acısını çıkarırcasına başlarsın yazmaya.
İçinin dolu olduğu gibi,
O bomboş beyaz kağıdı da doldurursun,
Ve başlığı atarsın önce,
-- HATIRLANMAK --
Darıcı Köyü